A nai
tróuxome ao mundo
cuberta de lunares.
Chegaches ti e
fúcheste apropiando
pouco a pouco deles.
Eu, fachendosa e namorada
cedíachos todos.
Hoxe, con gafas de cerca e lupa
escúlcaos un a un
por se fosen......
manchas perigosas.
Cada tempo
ten as súas cousas¡¡¡¡¡
Uuuiiiiii... Notase que as cicloxeneses desta invernia van desmoronando algo mais que os muros e os tellados...
ResponderEliminarCreo que fan falla unhas raiolas de sol que amañen certas goteiras...