sábado, 19 de diciembre de 2015

FELICES DIAS



Copas compartidas, apertas cálidas, con lotería ou sen ela, con panxoliñas ou mambos, con luces na alma e no corazón, sen políticos .....
Cos que queres e te queren  . En  PAZ.

martes, 15 de diciembre de 2015

sábado, 28 de noviembre de 2015

ANDA A PARCA ENTRE OS BOS E XENEROSOS

Resultado de imaxes para pepe chao rego

PEPE CHAO.

Esta mañanciña finou PEPE: Un dos homes bos e xenerosos.

O querido amigo da alma co que compartín bágoas, risas e pan. O pan que el abenzoaba despois de comermos unha tortilla. Aquel pan que  repartiamos en fraterna comunión e que sabía a verdadeira gloria.
Despois tamén coa súa compañeira Sari.

Nunca te esqueceremos Pepe.

viernes, 27 de noviembre de 2015

LOITO NAS LETRAS GALEGAS

Resultado de imaxes para imagenes de neira vilas


HOXE O PATIO ESTA DE LOITO POLA MORTE DUN DOS HOMES MÁIS PRECIADOS DA NOSA LITERATURA ( PARA MIN XUNTO A CASTELAO).

Mirado desde outro  punto de vista tamén pode estar de festa por ter disfrutado tanto coa súa lectura:

Eu son Balbino, un rapaz da aldea, coma quen di un ninguén. Porque da aldea tamén é Manolito ...

Nostalxia dos tempos en que tantas veces o lin cos meus alumnos...

Parece estar dicindo ata logo, un dos bos e xenerosos

martes, 17 de noviembre de 2015

Na procura da utopía....

                           
                                           Eu tamén desexaría subir a ese tren...

miércoles, 11 de noviembre de 2015

viernes, 19 de junio de 2015

"Viaxe en Círculo" chega a Moaña


Letras con sonido de panderetas


IMG_1933

sábado, 9 de mayo de 2015

imagen tomada de internet


Teología /3
Fe de erratas: donde el antiguo testamento dice lo que dice, debe decir lo que quizá me ha confesado su principal protagonista:
Lástima que Adán fuera tan bruto. Lástima que Eva fuera tan sorda. Y lástima que yo no supe hacerme entender.
Adán y Eva eran los primeros seres humanos que de mi mano nacían, y reconozco que tenían ciertos defectos de estructura, armado y terminación. Ellos no estaban preparados para escuchar, ni para pensar. Y yo... bueno, quizá yo no estaba preparado parta hablar. Antes de Adán y Eva, nunca había hablado con nadie. Yo había pronunciado bellas frases, como "Hágase la luz", pero siempre en soledad. Así que aquella tarde, cuando me encontré con Adán y Eva a la hora de la brisa, no fui muy elocuente. Me faltaba práctica.
Lo primero que sentí fue asombro. Ellos acababan de robar la fruta del árbol prohibido, en el centro del paraíso. Adán había puesto cara de general que viene de entregar la espada y Eva miraba al suelo, como contando hormigas. Pero los dos estaban increíblemente jóvenes y bellos y radiantes. Me sorprendieron. Yo los había hecho: pero no sabía que el barro podía ser luminoso.
Después, lo reconozco, sentí envidia. Como nadie puede darme órdenes, ignoro la dignidad de la desobediencia. Tampoco puedo conocer la osadía del amor, que exige dos. En homenaje al principio de autoridad, me aguanté las ganas de felicitarlos por haberse hecho súbitamente sabios en pasiones humanas.
Entonces, vinieron los equívocos. Ellos entendieron caída donde yo hablé de vuelo. Creyeron que un pecado merece castigo si es original. Dije que peca quien desama: entendieron que peca quien ama. Donde anuncié pradera de fiesta, ellos entendieron valle de lágrimas. Dije que el dolor era la sal que daba gustito a la aventura humana: entendieron que los estaba condenando al otorgarle la gloria de ser mortales y loquitos. Entendieron todo al revés. Y se lo creyeron.
Últimamente ando con problemas de insomnio. Desde hace algunos milenios, me cuesta dormir. Y dormir me gusta, me gusta mucho, porque cuando duermo, sueño. Entonces me hago amante o amanta, me quemo en el fuego fugaz de los amores de paso, soy cómico de la legua, pescador de alta mar o gitana adivinadora de la suerte:del árbol prohibido devoro hasta las hojas y bebo y bailo hasta rodar por los suelos...
Cuando despierto, estoy solo. No tengo con quien jugar, porque los ángeles me toman tan en serio, ni tengo a quien desear. Estoy condenado a desearme a mí mismo. De estrella en estrella ando vagando, aburriéndome en el universo vacío. Me siento muy cansado, me siento muy solo. Yo estoy solo, yo soy solo, solo por toda eternidad.