Obra de Ernest Descals

No verán a súa nai usaba vestidos escotados e Noelia, disimuladamente, miráballe os peitos. Quería tocalos, eran pálidos, opulentos, daban ganas de lambelos. Desde a sá  barriguiña unha voz dicíalle que non estaba ben, aos catro anos xa non podía chupar a teta. Pero éralle imposible evitalo e buscaba estratexias para non perder oportunidades de que todo contacto parecese casual. Tiña que ser dun modo delicado, coma se tratásese dun jarrón de porcelana demasiado fráxil e valioso, igual ao da avoa Inés, que somente debía mirar de lonxe....  ( Mirella S. )

No verán a súa nai usaba vestidos escotados e Noelia, disimuladamente, miráballe os peitos. Quería tocalos, eran pálidos, opulentos, daban ganas de lambelos. Desde a sá  barriguiña unha voz dicíalle que non estaba ben, aos catro anos xa non podía chupar a teta. Pero éralle imposible evitalo e buscaba estratexias para non perder oportunidades de que todo contacto parecese casual. Tiña que ser dun modo delicado, coma se tratásese dun jarrón de porcelana demasiado fráxil e valioso, igual ao da avoa Inés, que somente debía mirar de lonxe....  ( Mirella S. )