sábado, 31 de diciembre de 2011

PASA O TEMPO



Pechar o tempo

nas cuadrículas do calendario

para velo.

Engaiolalo nos reloxos

para medilo,

para cristalizar a vida

pero a vida é latexo.

                                                        Cada volta de 365 soles coas súas lúas

  chámaselle ano

                                                        para nomealo.

                                                        Ano Novo:

Uvas, balbordo, copas,

desexos, promesa, propósito…

Pasa o tempo coma un río sobre a pel

en orbitas de  ablaíña arredor da lámpada

e deixa apenas pegadas

do po das súas ás.

Pasa o tempo?

Pasamos nós ?

        gema, 31-12-11

PARA AS AMIGAS

Unha copa sen cariño

non é copa

nin é viño.

gema, 31- 12-2011





viernes, 30 de diciembre de 2011

Continuando o poema de Ana...

"...por camiños desertos" (foto propia)

Un día Ana mandoume o seu poema:"Propósitos para Aninovo". Gustoume e ela permitiu que o continuara...


Hei de morder a vida a bocados pequenos
para que non doa
e as feridas sexan menos.

Hei de enmarcar o sorriso
nos labios da choiva
cando rompan todos os espellos.

Hei de cavar na terra erma
unha cova verde de esperanza
para soterrar todos os medos...

Hei de andar por camiños desertos.
Encheri os meus petos de pedras
para que escache contra elas o tempo

Grazas Ana por deixarme participar no teu texto. O camiño foi doado porque só tiven que seguir as túas pegadas...

PROPÓSITOS PARA ANINOVO

¿Como habríamos de poder olvidar esos antiguos mitos que están al comienzo de todos los pueblos...?
Rainer María Rilke

Hei de seguir palpando o vento,
abrirei as mans, bolboretas rotas,
aos corazóns pechados.
Hei de abrir os ollos nos espazos nubrados,
descubrir o que se agocha no escuro
da linguaxe das sombras.
Hei de seguir sorbendo imposibles,
no doce tempo calado e calmo
da insumisa soedade.

Ana López

DÍXOMO ANA

Achados dous poemas inéditos de Celso Emilio Ferreiro

Noticiaxesús fragaPublicado: 29/12/2011Achados dous poemas inéditos de Celso Emilio Ferreiro. «O mozo» e «O atraco» constatan a vixencia da mensaxe do escritor. O 2012 será un ano destacado para os moitos lectores de Celso Emilio Ferreiro (1912-1979): a celebración do seu centenario e do cincuentenario da aparición de Longa noite de pedra conforman un marco de actividades conmemorativas que deberían traducirse no mellor coñecemento dun dos poetas galegos máis populares, pero do que aínda quedan facianas por descubrir. Que a obra de Celso Emilio segue a dar sorpresas exemplifícao o achado de inéditos, como os que publica hoxe este xornal, Mozo e O atraco. Cheos de actualidade Resulta imposible non relacionar ambos os dous poemas inéditos con feitos tan actuais como o movemento dos indignados.

LIÑAS PARALELAS







jueves, 29 de diciembre de 2011

¿estoy dentro? Angela

DEBERES PARA ANIMACIÓN Á ESCRITURA PROPOSTA PARA UN *****HA HISTORIA

Trátase de xogar coa lingua: crear unha historia a partir dunha imaxe


O QUE HAI QUE VER

El Gobierno francés ha iniciado una política de exclusión urbana en París. Se trata de alejar a los pobres de las zonas turísticas, especialmente las de mayor estándar de consumo. El objetivo es aislar las tiendas de lujo de la creciente masa de mendigos, que pueden estropear la imagen de postal que busca una acaudalada clientela procedente de todos los puntos del globo. Los sectores críticos con esta medida piden políticas sociales que faciliten el acceso al empleo  y la vivienda.


  noticias yahoo                                        
                                                                                                               


                                                                                   

CONFESIÓN

Onte, unha amiga de meu díxome algo que me obrigou a autoflaxelarme? durante boa  parte da noite:
Estou imcumprindo notoriamente un dos puntos fundamentais da existencia deste blog -
XOGAR COA LINGUA ESPECIALMENTE A GALEGA, a nosa, a de leite, a dos antergo, a da terra.
Aínda que falabamos entre copas de amizade, tomarei ben en serio a observación porque por derriba
para por se se quere, aquí no blog, poetas galegos somos moitos ......... e bos.
Así que fago acto de contrición, propósito de enmenda e espero a absolución.

Como oración vou engadir un dos poemas que desde sempre forma parte do ADN da miña alma.

DEITADO FRENTE AO MAR
Lingoa proletaria do meu pobo,
eu fáloa porque sí, porque me gosta,
porque me peta e quero e dame a gaña;
porque me sai de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sin raíces
que ao pór a garabata xa nan saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos abós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos do lingoaxe,
remo i arado, proa e rella sempre.
Eu fáloa porque sí, porque me gosta
e quero estar cos meus, coa xente miña,
perto dos homes bos que sofren longo
unha historia contada noutra lingoa.
Non falo pra os soberbios,
non falo pra os ruis e poderosos,
non falo pra os finchados,
non falo pra os valeiros,
non falo pra os estúpidos,
que falo pra os que agoantan rexamente
mentiras e inxusticias de cotío;
pra os que súan e choran
un pranto cotidián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos núos.
Eu non podo arredar as miñas verbas
de tódolos que sofren neste mundo.
E ti vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, dóce mágoa das Españas,
deitada frente ao mar, ise camiño...

Celso Emilio Ferreiro

martes, 27 de diciembre de 2011

O QUE HAI QUE VER

POR ESTAS ZAPATILLAS, MATO
La venta de una reedición de las míticas botas que calzaba Jordan en los 90', con una firma del propio jugador, provocó un terrible caos. La policía tuvo que cargar contra las miles de personas que hacían cola por conseguir un par. Tuvieron que usar gas pimienta para disolver a la muchedumbre.
"Nunca se había visto algo igual, ni si quiera cuando salió el Iphone", afirma un agente de seguridad que intentaba disolver a una masa enfurecida que se afanaba en conseguir las míticas botas. Y es que la puesta a la venta de las botas que calzaba Michael Jordan en los 90' desató el caos en varias ciudades de Estados Unidos.
Zapatillas Nike de Jordan - 0

ASÍ REZA O IMPÚDICO TITULAR DA NOTICIA.
Arrepíos dende a epiderme ata as entrañas, me entran ao ver cousas así.
AS PALABRAS NON SON INOCENTES: producen ideas, pensamentos, sentimentos, accións.... ata niveles insospeitados.
noticia de Yahoo.

lunes, 26 de diciembre de 2011

BUSCANDO SOÑOS

          TU Y YO

Tú y yo, los dos, bajo la luz del día,                                                                            
bajo la luz que dura en lo inocente,
¡Oh, sí, los dos, bajo la luz riente
queremos ser! Queremos... Yo querría.

Contra la sombra o la melancolía,                                                                          
contra las injusticias del presente,
quién te tuviera siempre, siempre... ¡Tente
amor pequeño, campo de alegría!

Y aquí los dos mirándonos. sin vernos.
Aquí los dos hablando. Sin oírnos.                                                               
Buscándonos a tientas. Sin tenernos.

Y el tiempo ya empujándonos a un irnos
inacabable. No podemos sernos
jamás. Entrando siempre en el morirnos.
Carlos Bousoño

suenos de amor Romances en sueños

O DÍA DESPOIS


Poño no Patio unha maceta para disimular a sombra do abeto que a min, non sei por que, se me fai cada vez máis longa e máis escura.
Nos contenedores xa todos os envoltorios, as fitas, os desperdicios.... Na mesiña algún libro máis, algúns repetidos, un perfume, un anel.... E os bicos,onde gardar os bicos para que non se enfríen nin se resequen?

viernes, 23 de diciembre de 2011

O INVERNO

O frío acóchase tralos cristais
e a choiva dialoga co asfalto
O xeo xoga coas estrelas
os meus pés envoltos nun manto...

22 de diciembre de 2011 17:50
Suprimir

jueves, 22 de diciembre de 2011

miércoles, 21 de diciembre de 2011

COMO QUEDA HOXE O PATIO


BOAS VACACIÓNS
Veña rapaces ao ataque: Acabar cos nervios dos papás que xa acabastes cos dos mestres, veña, atacar aos avós que sempre vos dan o que queredes e son un refuxio seguro, agarrade a consola ata terdes os ollos coma puños que así non incordiades a ninguén, a escribir unha carta aos Reis aínda que xa o sabedes, para pedir algúnha outra novidade electrónica ou mesmo armar unha perrencha diante do escaparate correspondente porque a queredes agora, agora mesmo.
Sodes os reis: TODO - AQUÍ - AGORA.
gema, 21-12-11






















DESPERTADOR DE CONCIENCIAS

Cuerpo del mensaje

Multitudes sin habla
testigos sin smoking
vagabundos sin ficha
ya no buscan empleo
ni corbata
ni nómina
y ahora piden borrachos en la boca del Metro.
Son mensajes de humo en prisiones al aire
a la espera del cómic
que despierte conciencias.



Onte Juan José Millás pedia no seu artigo "poemas cabreados". Este é un.Quizais rompa co que entendemos por "espiritu navideño" pero merecen unha lembranza cando menos.
Ana López
--

martes, 20 de diciembre de 2011

QUERO DICIR

"La paloma de la paz" - 1949 - Litografía

AIRE DE MEDO

Pide Millás urxente catro versos cabreados.
Tal vez non estea a altura das espectativas pero eu si que teño eses versos cabreados, gardados ata agora na contratapa dun caderno:


Cabalos negros gallopan
e acenden cos cascos
o aire do medo.
Ole sangue de bandeiras totalitarias.
Apáganse inocentes miradas negras
baixo as palmas de brancas mans .
Puños de metal pechan bocas famentas.
Mans baleiras
e pés nus arrástranse no po seco do camiño.
Caballo de carreras
Ulo o deus do maná?
Ulo se multiplican os pans e os peixes?
Ulo a arca de Noé para recoller os náufragos?
gema, 20- 12- 12

CUATRO VERSOS URGENTES ( Juan J. Millás)

! Xa sei que é tempo de Nadal, pero a realidade é a que é.(Con perdón)


" Uno debería tener la tranquilidad de que va a la librería y reclama el libro de poemas que reclama esta época...porque nos hace más falta que el aire un poeta cabreado que cuente lo que está sucediendo como lo cuentan los poetas...que les eche a la cara un romance, una elegía, una lira, una sátira...La cuestión es que desde la poesía, si la fábrica aun continua abierta, se expidan poemas aclaratorios sobre la deuda pública, que es lo que estamos esperando los obreros que no somos poetas , ni siquiera obreros"
                                                                                            Ana López

domingo, 18 de diciembre de 2011

FEIRA DO CAPÓN EN VILALBA hoxe - 18-12 - 11

google

MINI

Ponme triste
ter que ser feliz
por decreto.
gema, 18-12-11


ROSQUIÑAS DOADIÑAS PARA UN DOMINGO

<>  <><>   <><>  <><>  <> <>   <><>  <><> <>
       Ingredientes:    
  • 1 huevo,
  • 3 cucharadas de aceite,
  • 150 gr. de azúcar,
  • 500 gr. de harina,
  • 1 cucharadita de levadura,
  • 1 copita de anís,
  • ralladura de limón.
Preparacion: Se bate bien el huevo, se le agrega el azúcar y, a continuación el aceite, el anís y la ralladura de limón. Se va incorporando poco a poco la harina, en la que se habrá mezclado la levadura, y se amasa bien hasta que forme una masa como la del pan ( será preferible no emplear de una vez toda la harina. Si se ve que queda blanda la masa se echa el resto). Cuando la masa esté fría se van haciendo las rosquillas y se fríen en aceite bien caliente.
 
Alimentos/Rosquillas/Rosquillas-03.gif

BOAS FESTAS

sábado, 17 de diciembre de 2011

CON UN SOMBREIRO DE PALLA

Imagen del tradicional pesebre monumental de arena que se realiza ya en su duodécima edición en la playa de La Pineda de Vila-Seca. Se podrá ver hasta el próximo 9 de enero, día en que será destruido, habiendo empleado los ocho artistas participantes 600 toneladas de arena. El conjunto mide 20 metros de largo y tres de alto. EFE
Imagen del tradicional pesebre monumental de arena que se realiza ya en su duodécima edición en la playa de La Pineda de Vila-Seca. Se podrá ver hasta el próximo 9 de enero, día en que será destruido,Menos mal que foi en Vila-Seca porque
aquí a choiva .......

viernes, 16 de diciembre de 2011

TEMPORAL

Anda o tempo a descoser o día.
Peta a choiva nos cristais,
o vento zorrega nas árbores.


As nubes pecharon o sol.                                                                                   imaxe google
A negrura asolaga o ánimo.
Temporal en el Cantábrico.EFE

Fora, o son monótono da auga.
Dentro, silencio total.
Ana López

POEMA A UNHA FORMIGA

_    Escribir un poema a unha formiga. Pero que burrada é esa ?

Escollíchelo ti, escollíchelo ti. E logo que fai o pasmado do profesor que non che di que iso é

unha parvada?  Seguro que pensando na organización da próxima folga porque os fan traballar moitas horas. Moitas horas......¡¡¡¡¡¡ Habían saber o que é traballar de verdade...¡¡¡¡¡¡ E por derriba irresponsables ? A ver cando se viu que todo un Sr. profesor de LI-TE-RA-TU-RA lle permita a unha alumna escribir un poema a unha formiga? Un poema escríbeselle á lúa, ao mar, á patria,a algo sublime, vamos. Pero non a un ser tan inútil, invisible, irrelevante, antipático , rastreiro e minúsculo coma unha formiga.
  E seguiu voceando polo corredor adiante cara á cociña para cear.

 A rapaza tan pronto quedou soa botouse a chorar pola falla de sensibilidade de un home tan grande coma seu pai.

   gema, 10-12-12

jueves, 15 de diciembre de 2011

FELIZ DÍA E BOA NOITE

imaxe google

HOXE O MAR

Hoxe o MAR
cubriu a praia
de espeso esperma,
correu polas beirarrúas
coma unha besta en celo
bramando, piafando, tusindo escuma,
erguía as crins brancas
peiteadas polos longos dedos do vento,
arquitectura efímera.
Fachendoso da súa potencia bravía
ofreceulle á TERRA
unha coroa de sete colores.
O mar sobre a terra
a terra no mar
o mar arredor da terra
a terra no mar
o mar contra a terra
un contra o outro
o mar sobre a terra.
A TERRA co MAR.
  gema, 15-12-11

Caballo blanco

O QUE HAI QUE VER

Una pareja de pingüinos machos de un zoo de Harbin (noreste de China), famosos por haber intentado robar huevos de parejas heterosexuales, hará por fin realidad sus sueños de paternidad, ya que los cuidadores les han dado un polluelo de la especie en "adopción". EFE/Archivo

Una pareja de pingüinos machos de un zoo de Harbin (noreste de China), famosos por haber intentado robar huevos de parejas heterosexuales, hará por fin realidad sus sueños de paternidad, ya que los cuidadores les han dado un polluelo de la especie en "adopción". EFE/Archivo

miércoles, 14 de diciembre de 2011

ATOPAR O PRACER DE CADA DÍA

Actitud
cid:image001.jpg@01CA3C3E.5EC94C90
Una mujer muy sabia se despertó una mañana,
se miró al espejo,
y notó que tenía solamente tres cabellos en su cabeza.
'Hmmm' pensó, 'Creo que hoy me voy a hacer una trenza'.
Así lo hizo y pasó un día maravilloso.
cid:image002.jpg@01CA3C3E.5EC94C90

El siguiente día se despertó,
se miró al espejo
Y vio que tenía solamente dos cabellos en su cabeza.
'Hmmm' dijo,
'Creo que hoy me peinaré de raya en medio'
Así lo hizo y pasó un día grandioso.
cid:image003.jpg@01CA3C3E.5EC94C90

El siguiente día, cuando despertó,
se miró al espejo y notó
que solamente le quedaba un cabello en su cabeza.
'Bueno' se dijo, 'ahora me haré una cola de caballo.'
Así lo hizo, y tuvo un día muy, muy divertido.
cid:image004.jpg@01CA3C3E.5EC94C90

A la mañana siguiente, cuando despertó,
corrió al espejo y enseguida notó
que no le quedaba un solo cabello en la cabeza.
'¡Qué Bien!', exclamó.
'¡Hoy no me tendré que peinar!'
cid:image005.jpg@01CA3C3E.5EC94C90

Tu actitud es todo en la vida.
Alégrate cada mañana.
Ríete de ti mismo. Acéptate.
Sé bondadoso y amable con los demás.
Sonríeles, porque cada persona que te encuentres tiene sus problemas
y tu sonrisa lo ayudará.

cid:image006.jpg@01CA3C3E.5EC94C90
La vida no es esperar a que la tormenta pase,
ni es abrir el paragüas para que todo resbale...
cid:image007.gif@01CA3C3E.5EC94C90

La Vida es aprender a bailar bajo la lluvia.

   

martes, 13 de diciembre de 2011

CARTA AOS REIS MAGOS




Quixera que máis dun sol salise cada día
que lúas azuis envolvesen as noites.
Quixera ser braceiro dun arco de mil cores
por onde pasasen danzando as ilusións.
Quixera que escumas de esperanza bañasen a inocencia,
que un carro dourado con fitas de colores
cheo de bicos e apertas,agardase nas portas.
Quixera ver no ceo menceres de camelias,
que milleiros de árbores abrisen avenidas
por onde desfilaran exércitos de pombas.
Quixera que non se baleirasen as palabras:
amor, irmán, amigo, paz, xusticia, perdón...
Quixera un mundo de seres xenerosos,
que non faltase o pan e fogar para gardarse.
Quixera que un vento de cristal arrincase o sufrimento.
Quixera que a luz dun anxo guiara os nosos pasos
polos laberintos escuros do poema.
Quixera que a lúa mecese o tenro canto das estrelas,
e nacera o futuro nesta noite de maxia.
Ana López





MARTES E 13

GATO NEGRO



Blas baixaba o último chanzo do portal cando cruzou un gato negro.  Sorte – dixo el – estou de sorte. Agora mesmo compro un décimo de lotería, dáme o corpo que me vai tocar.



O coche que o atropelou co décimo na man, tamén era negro.

                                                                                       gema,07-08-08

                                                                              
ENCARGUEI A GOOGLE ESTA TARTA CON MOITO CARIÑO PARA COMPARTILA NO PATIO
foto google


"...A LOS AMIGOS SE LOS DEBE CONTAR DOS VECES,
EN LAS BUENAS, PARA VER CUANTOS SON...
Y EN LAS MALAS, PARA SABER CUANTOS
DECIDIERON QUEDARSE A TU LADO..."

domingo, 11 de diciembre de 2011

A CONTO DAS PALABRAS

Non deixes de crer que
as palabras
e as poesías
si poden cambiar
o mundo.

Walt Witman.
versión de gema

CURIOSA NOTICIA

Acabo de ver na TV unha noticia que me chama a atención:
Veñen de cultivar en laboratorio unhas bacterias que entrenan para alimentarse das sustancias que  provocan o deterioro nas pinturas antigas.
Esas bacterias son implantadas e controladas sobre as pinturas que volven ao seu estado orixinal.

Eu agora pregúntome que van facer os restauradores?
E pode ser que o seguinte paso sexa cultivar bacterias que pinten.....
Que vai ser dos pintores?

PEITOS DA TERRA

foto Google

Nun calendario de meu, aparece hoxe como O DÍA MUNDIAL DA MONTAÑA.
No meu vocabulario mini pensei que
                                                           as montañas
                                                           son os peitos da Terra
                                                           que se erguen
                                                           para ser acariñados
                                                           polas mans do Ceo.
                                                                                       gema,11-12- 11

sábado, 10 de diciembre de 2011

MINI

Daquela,ti i eu

                             enchíamos o universo.

Non coñeciamos as palabras

só os corpos.

            Gema, 12-03-10






O QUE HAI QUE VER

CITA DE MARCO TULIO CICERON

"El presupuesto debe equilibrarse, el Tesoro debe ser reaprovisionado, la deuda pública debe ser disminuida, la arrogancia de los funcionarios públicos debe ser moderada y controlada, y la ayuda a otros países debe eliminarse para que Roma no vaya a la bancarrota.
La gente debe aprender nuevamente a trabajar, en lugar de vivir a costa del Estado."
Año 55 a .C.



SIN COMENTARIOS.
En realidade, que pouco a prendemos os humanos.......
PARA POÑERSE COLORADO

viernes, 9 de diciembre de 2011

CONTO ANÓNIMO

Faltabame por traer ao PATIO o terceiro dos meus animais: Inés.
Guapa, guapa e lista.
Chámame mamá, enternecedora. Tamén di papá, ola que tal, guapa como estás, toma, coco, mala, fea......... En fin, ten un ámplio vocabulario.



HOXE ATA ME CONTOU ESTE CONTO:





Atopáronse nunha cafetería un francés e un americano que mascaba chicle e tiña ganas de falar.

Preguntoulle ao francés: oes, vós cando comedes pan, comédelo todo?

-       Si, claro, díxolle o francés.

-       Nós só lle comemos o molo, di o americano. O resto botámolo nuns contenedores e nunha fábrica tritúrano e con iso fan boliños para vender en Francia.

-       E ás chuletas ? Sigue preguntándolle, comédeslles todo  ?

-       Si, di o francés.

-       Ai non, di o americano. Nós comemos a carne, a grasa e iso vai a uns contenedores para unha fábrica onde trituran todo e con iso facemos unhas chuletiñas que se venden en Francia.

O francés xa picado dille: e vós que facedes cos condóns usados ? -

      -Pois tirámolos, claro.

      - Ai, nós non. Botámolos en contenedores e van a nunha fábrica onde os trituran e así fabricamos chicles para vender a EEUU.





    

CONTO DE NADAL



Eu sabía que esa noite era festa, na escola falárannos moito dela.
Nas casas dos amigos mataban un polo. Non era costume degolar e desplumar un polo a esa hora, a verdade a ningunha hora, eran tempos de patacas.
Os amigos contábanme coitas, sabía que os agarimos desa noite non eran cotiás.
Despois de xogar voltei á casa. Faltaba o pai.Seguramente por iso miña nai non mercara un polo.
Acariñoume cando me chamou. Ó entrar na cociña souben o que era o Nadal.
Tamén era festa !había albóndigas para cear !
Ana López



LÚA SOA

imagen google
                            


Soan alarmas de melancolía,

sereas por incendio espontáneo

en secano de  herbas adiadas nas esquinas

da alma.

Sabor a fume agre
pegado na boca do estómago.

No devalar da tarde

unha lúa soa

coma un verso.

          Gema, 08-12-11

jueves, 8 de diciembre de 2011

PREMIO DE POESÍA REINA SOFÍA - 2011

Cuando el tiempo ya es ido, uno retorna...

Cuando el tiempo ya es ido, uno retorna
como a la casa de la infancia, a algunos
días, rostros, sucesos que supieron
recorrer el camino de nuestro corazón.
Vuelven de nuevo los cansados pasos
cada vez más sencillos y más lentos,
al mismo día, el mismo amigo, el mismo
viejo sol. Y queremos contar la maravilla
ciega para los otros, a nuestros ojos clara,
en donde la memoria ha detenido
como un pintor, un gesto de la mano,
una sonrisa, un modo breve de saludar.
Pues poco a poco el mundo se vuelve impenetrable,
los ojos no comprenden, la mano ya no toca
el alimento innombrable, lo real.
Fina García Marruz




TIRO PORQUE ME TOCA

imaxe google
ENTRE TANTO " PUENTE ", SÍNTOME OCA.....

miércoles, 7 de diciembre de 2011

NATURALEZA

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/zqzDyxVb0yc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

SABIDURÍA

foto carlos dopico
"LOS HOMBRES QUE PIERDEN LA SALUD POR JUNTAR DINERO, Y LUEGO PIERDEN EL DINERO PARA RECUPERAR SU SALUD; POR PENSAR ANSIOSAMENTE EN EL FUTURO OLVIDAN EL PRESENTE, DE MODO QUE ACABAN POR NO VIVIR NI EL PRESENTE NI EL FUTURO, VIVEN COMO SI NUNCA FUERAN A MORIR Y MUEREN COMO SI NUNCA HUBIESEN VIVIDO" Buda