OS QUE CONMIGO VAN

Os que conmigo van
han de ter a pel dura
o corazón ardente
os bicos nos beizos
os abrazos lixeiros
a mirada longa
un berro na garganta
e a cabeza alta.

Saber entrar e saír
de todos os charcos
cando chame a xustiza,
espabilar o medo
sempre que faga falta
sen temer aos canallas.

Ter os ouvidos alerta para;
o pranto dun neno
un home sen teito
un mozo sen futuro
unha muller asoballada.

! Non se render xamáis!
e no colo da amizade
saber rir ás gargalladas!

                               Ana López.