Veño das mulleres que recolleron
a rebeldía das voces que interrogaban ao aire,
"indecentes" que saíron á rúa esixindo o sufraxio
e devolveron ao home o dereito do pranto.
Veño das mulleres que non se queimaron nos braseiros
e amosaron a forza da palabra.
Testemuña das que avanzaron na historia
sen desandar un paso,
e enxendraron no ventre
homes e mulleres liberados.
Ana López.
Grazas a todas as mulleres e homes que abren cada día camiños de igualdade.
Que nunca morra a tua rebeldía Aniña!!!
ResponderEliminarCanta forza encerra este poema,súmome como muller nada ao pé do
ResponderEliminarXistral, brava ....
" ai das que levan na fronte unha estrela,
ai das que levan no bico un cantar ... ¡¡¡¡"