A creación é tan fundamental como a leña e o pan.
A creación é un vento
impregnado de sentido moral.
É forza tranquila e furacán desatado.
Luva
ardendo na man.
Mirada no centro da cara.
Encarnadura no soño da
carne.
A creación é o soño desperto do real, a vertixe luminosa que atrapa a
libélula do instante.
A creación é o que non ensinan as escolas, nin os
mestres, nin os pais; nin sequera os Avós nos seus relatos.
Creación é
sachar.
A creación é a consciencia de saberse apto para o soño, propicio para
a viaxe, cheo de indicios, de acontecementos, de morada.
A creación é
instante interminábel.
Itsmo que canta.
Xavier Seoane
No hay comentarios:
Publicar un comentario