SE ELA SOUBERA .......

	SAN ANTONIO BENDITO
	dádeme un home,
	anque me mate,
	anque me esfole.
	Meu santo San Antonio
	daime un homiño,
	anque o tamaño teña
	dun gran de millo.
	Daimo, meu santo,
	anque os pés teña coxos,
	mancos os brazos.
	Unha muller sin home...
	¡santo bendito!,
	e corpiño sin alma,
	festa sin trigo,
	pau viradoiro,
	que onda queira que vaia
	troncho que troncho.
	Mais en tendo un homiño,
	¡Virxe do Carme!,
	non hai mundo que chegue
	para un folgarse;
	que, zambo ou trenco,
	sempre é bo ter un home
	para un remedio....... Rosalía