Se estiveses aquí
sería
quen de secar tódolos ríos
para lavarche tanta dor.
Se estiveses aquí
envolvería en vendaxes de néboa tanta angustia
e faría de almofada do teu medo.
Se
estiveses aquí
roubaría
para tí tódalas risas
e
trocaría en amor a túa desgraza.
Se
estiveses aquí
sorbería
o teu pranto
e
choraría contigo docemente.
Se
estiveses aquí
diríasme
as palabras que non me dixeches
e
eu as que non me poideron saír.
Ana López.
Emotivo poema, e coma xa ben sendo habitual en ti, a vangarda da actualidade.
ResponderEliminar