OUTONO
Nai,
non miras a parra que está chea de uvas
redondas de sol.
Baixaremos o seu zume
como a saiva baixa á terra
polas gorxas capilares das cepas.
Xa non fai sombra a parra
Nai,
ti non a miras.
O vento laranxa do outono
rispoulle as follas coma escamas resecas dun dragón
que repta cara ao sol para beber lume.
Agora Nai,
é o gran momento da terra
que agocha na mornura do seu redondo ventre
o xerme da vida que retornará en alborotadas primaveras,
circularmente, eternamente,
Nai.
gema,outono 2012-para Camelia.
Un fermoso e emotivo poema de outono e de amor. Lastima que Camelia non poida lelo. Habíalle gustar.
ResponderEliminarEste comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarEste comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminar