Rainer María Rilke
Hei de seguir palpando o vento,
abrirei as mans, bolboretas rotas,
aos corazóns pechados.
Hei de abrir os ollos nos espazos nubrados,
descubrir o que se agocha no escuro
da linguaxe das sombras.
Hei de seguir sorbendo imposibles,
no doce tempo calado e calmo
da insumisa soedade.
Sorber imposibles alimenta a alma
ResponderEliminarGrazas Ana por terme mandado un día este fermoso poema e deixar que o continuara. O camiño foi doado porque só tiven que seguir as túas pegadas...
ResponderEliminar