Quen

 

A vida, tan fermosa cando tes un «quen»...



Non importa o «que» tes, senón a «quen» tes. Coñezo homes tan fracasados que non saben con quen compartir o seu éxito profesional; en realidade, creo, só importa de verdade o éxito da vida íntima. Outros tan solitarios e tristes que están sempre rodeados de ruído, e risa, e xente. Coñezo ricos que só teñen diñeiro e pobres tan acompañados que a súa vida, como unha verbena, vai de canción en canción e de abrazo en abrazo. Coñezo individuos que perden despois de gañar toda a súa vida. Coñezo xente que nunca se equivoca, e quizá por iso nunca pediu perdón. Coñezo nenos que o teñen todo pero perderon a imaxinación. Libros que venden millóns de exemplares, pero que ninguén volve ler: sempre digo que á boa literatura regresamos, relemos, repasamos, revivimos. Coñezo presidentes de gobernos e multinacionais que non se fían da súa sombra. Mulleres que nunca reciben postais de amor, como na canción, e non obstante parecen princesas cando pasean a noite de agosto entre miradas. Pilotos ao volante de coches multimillonarios que non saben pilotar a súa vida. Coñezo demasiadas frases célebres que son mentira. Coñezo, en definitiva, centos de homes que instalaron no «que» todas as súas ansias e esqueceron que só importa «quen». Ese que agarda por ti cando tardas. Aquela que se preocupa cando non estás. O que colle o teléfono e marca o teu número cando non sabe de ti. Eses son os que debes contar cada día. Eses son cos que debes contar cada día. O resto ocupa espazo, e tempo, pero non ocupa as coordenadas exactas que marcan a vida. A vida, tan fermosa cando tes un «quen», aínda que só sexa un, que a xustifica. Anda, colle o teléfono e marca o número dun dos «quen» imprescindibles. Pregúntalle como está. Dille que só chamaches para que soubese que o queres, que a queres, que vives porque el ou ela viven. Envía un SMS: grazas.  Importa a «quen» tes... amigo, amiga.

Artigo de Xosé Carlos Caneiro publicado na Voz de Galicia                                (Foto propia)