A noite
é un estrondo de bombas e de berros.
Derrubaron as casas
enchendo de bagoas solares baleiros.
Amontoaron ausencias.
Os visitantes ferraron os afectos,
desabotoaron a realidade.
A carraxe arrastra corpos torturados polas rúas.
O medo anica os corazóns,
camisas de forza paralizan o amor.
A compaixón viaxa nun vagón abandoado
nunha estación pantasma:
Unha larva agochada na traxedía.
Ana López.
"O home é un lobo para o home" (Lupus est homo homini...) Na terra dos lobos non poden existir paraisos...
ResponderEliminarE no fondo, as relixións.......
ResponderEliminarOnte firmaron unha tregua!Que sexa para sempre e pare tanta tolemia!
ResponderEliminarNon hai causa que mereza tanto sufrimento.